දැක රළු පරළු තැන් ගෙන රසකර ලිවියා
දකිනා නොදකිනා හැම දේ දකින නියා
කවියා සමය වෙදැදුරෙකුට සිත නිවනා
ආලය, දුක් කටොක් ගිනි සඟවන්න සිතා
අන් සෙනෙහේ සතුට කොලවල රසට ලියා
රස බර වචන පද වැල් කොට තාල තියා
හද සනහා ගනී දුක් ගිනි පසෙක තියා
ප්රේමය නැති වුවෝ ප්රේමය ගැන ලියතී
සඟවා තම හැඟුම් කවි සිත් වෙත පනිති
තුඩඟින් මැවිය හැකි කවි ලෝකය මවති
තම දුක් නිවාලන්නට කවි වෙස් ගනිති
සුදී.....
අපූරුයි...
ReplyDelete
ReplyDelete💖💖
🤩✍️
ReplyDelete